Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

5 Poems contain ill nature

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.20-16.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.20

German Translation

[1] ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

[2] از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

[3] دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می‌سرود
گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش

[4] کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو
بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش

[5] خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد
بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش

[6] وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش

[7] ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام
جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش

[1] In this city ,my fortune ,I have tried
From this whirlpool ,my chattels 'tis necessary to draw .

[2] Since many a time I gnaw the hand of regret and heave the sigh from my chest
To my body ,piecemeal torn ,like the rose leaf shedding I set fire .

[3] Last night from a bulbul that sang ,how sweetly it came to me in a place where
From the branch of its rose - tree ,the rose made wide its ear ,

[4] Saying O heart joyful be thou .For that beloved ,ill of nature ,
Long sitteth refractorily on account of his ill fortune .

[5] The world ,cruel in words and slow in covenant - keeping to pass by thee thou wishest
Thy own slow covenant and cruel words abandon .

[6] If ,upon the lofty sky ,vicissitudes Shaitan's temptations wave - mounting ,strike their head ,
Yet his chattels and fortune ,wet soiled with Shaitan's snare the Arif maketh not .

[7] O Hafiz if union had been attainable ,ever ,
Far severed from bis throne ,Jamshld would not have remained .

[1] Mein Glück hab' ich in dieser Stadt versucht,Nun muß ich schnell mich aus dem Wirbel retten.

[2] Ich seufzte, in den Finger biß ich michUnd legte meinem Körper Feuer unter.

[3] Ich hörte gestern eine Nachtigall,Die Rose neigte hin ihr Ohr vom Busche.

[4] Sie sang: Sey frohen Muthes, denn der MannVon hartem Sinn verhört des Glückes Stimme.

[5] Soll Hartes, Leichtes nicht zu Herz dir gehen,Nimm Andrer Hartes Leichtes nicht zu Herzen.

[6] Wenn an den Himmel schlägt des Schicksals Fluth,So wird der Weise sich doch nicht benetzen.

[7] Hafis! Gäb's einen ewigen Genuß,So hätte nicht Dschemschid den Thron verlassen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.9-29.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.9

German Translation

[1] افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن

[2] خوش به جای خویشتن بود این نشست خسروی
تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن

[3] خاتم جم را بشارت ده به حسن خاتمت
کاسم اعظم کرد از او کوتاه دست اهرمن

[4] تا ابد معمور باد این خانه کز خاک درش
هر نفس با بوی رحمان می‌وزد باد یمن

[5] شوکت پور پشنگ و تیغ عالمگیر او
در همه شهنامه‌ها شد داستان انجمن

[6] خنگ چوگانی چرخت رام شد در زیر زین
شهسوارا چون به میدان آمدی گویی بزن

[7] جویبار ملک را آب روان شمشیر توست
تو درخت عدل بنشان بیخ بدخواهان بکن

[8] بعد از این نشکفت اگر با نکهت خلق خوشت
خیزد از صحرای ایذج نافه مشک ختن

[9] گوشه گیران انتظار جلوه خوش می‌کنند
برشکن طرف کلاه و برقع از رخ برفکن

[10] مشورت با عقل کردم گفت حافظ می بنوش
ساقیا می ده به قول مستشار مؤتمن

[11] ای صبا بر ساقی بزم اتابک عرضه دار
تا از آن جام زرافشان جرعه‌ای بخشد به من

[1] Displayed from the garden border hath become the diadem of the Sultan ,the rose the true Beloved
O Lord to the cypress and the jessamine disciples and lovers of the Path its arrival happy be

[2] In his own proper place ,happy was this imperial sitting the Sultan ,rose
Since now in his own proper place ,every one sitteth .

[3] To Sulaiman's seal - ring ,news of the happy conclusion give ,
Whereby ,short the hand of power of ahriman the enemy the ism - i - a'zam made .

[4] Be prosperous to eternity without end ,this house the world from the door of which ,
Every moment ,with the perfume of mercy ,the breeze of felicity the words of the perfect murshid bloweth

[5] The majesty of Pashang's son ,Afrasiyab ,king of Turan and his world - seizing sword ,
In all king - chronicles ,the tale of the assembly is .

[6] Obedient to thee ,became beneath the saddle ,the chaugan - steed of the sphere ,
O royal horseman since to the field of sport thou hast come ,the ball strike .

[7] The stream of the country is the water lustre of thy sword
The tree of justice ,plant thou : the root of ill - wishers ,tip - pluck .

[8] After this if ,despite the perfume of thy sweet nature ,it Iran blossometh not ,
From Iran's plain ,the musk - pod of the musk of Khutan the well - being and welfare of Iran ariseth and departeth

[9] Expectation of sweet splendour ,the corner - takers recluses make ,
Aslant in pride place the cap and ,from thy face ,the veil up - pluck .

[10] In love - playing with my own reason ,I consulted .He said Hafiz drink wine
O Saki according to the word of the trusty adviser reason wine give .

[11] O breeze to the Saki of the banquet of Atabak the praised one prefer the request ,
That ,from that cup ,gold scattering ,me ,a draught he may give .

[1] Die Krone der Fürstinn, Der Rose zeigte sich auf Fluren. Es sey den Cedern und Jasminen Gesegnet die Ankunft.

[2] Nun stehet in Wahrheit Der Kaiserthron an seinem Orte, Es setze sich ein Jeder auf den Ihm eigenen Platz hin.

[3] Dem Ringe Dschemschidens Gieb von dem guten Ende Kunde, Der große Name, der ihn zeichnet, Bezwingt Ahrimanen.

[4] Es blühe beständig Das hohe Haus, das du bewohnest, Von dessen Thürenstaub ein Lüftchen Erbarmender Huld weht.

[5] Die Größe des Sohnes Peschengs, sein Schwert, das Welten zwinget, Ist durch des Schahrame's Geschichten Zur Sage geworden.

[6] Den Renner des Himmels, Bezäumtest du mit deinem Zügel, O Reiter, du bist auf dem Rennplatz, Nun schlage den Ballen.

[7] Es strahlen die Reiche Durch deines Säbels Glanz und Wasser, O pflanze du den Baum des Rechtes, Entwurzle die Bösen.

[8] Was ist es zu wundern? Wenn du so süß und milde duftest, Und wenn die Düfte Chotens hauchen, Iredschische Steppen.

[9] Die Winkelbewohner Erwarten deine Schmeicheleien, Entblöß' den Kopf von deiner Mütze, Zerreiße den Schleier.

[10] Ich fragte die Klugheit: O trinke Wein, Hafis! so sprach sie, O Schenke! reiche uns den Becher, Dem Rathe zu folgen.

[11] Ostwind dem Schenken Beim Fest der Atabegen melde, Daß er von jenem goldnen Glase Den Hefen mir gebe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.7-30.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.7

German Translation

[1] تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

[2] ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

[3] من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو

[4] دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار
گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو

[5] خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند
این همه نقش می‌زنم از جهت رضای تو

[6] شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

[7] شاه‌نشین چشم من تکیه گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

[8] خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو

[1] Torment of envy to the violet ,giveth the musk - exhaling tress - ^ of thine ;
The fold of the rose - bud ,rendeth the heart - alluring laughter of thine .

[2] O my rose ,sweet of perfume the beloved thy bulbul thy lover ,in separation consume not ;
For ,night ,all night ,with the essence of sincerity ,it makfth prayer for the welfare of thine .

[3] I who ,with the breathing murmuring of angels used to be vexed so delicate was my nature
Now the disputation of a whole world high and low I endure for the sake of Thee .

[4] Love's fortune behold ,how ,for the desire of pomp and glory ,
The corner of the crown of sovereignty aslant placeth ,the beggar of Thine .

[5] The ragged garment of the beggar of love hath treasure in the sleeve
To sovereignty ,quickly reacheth whoever was the beggar of Thine .

[6] Goeth from my head ,wine's clamouring and love's consuming at that moment ,
When this head full of passion becometh the dust of the door of the abode of Thine .

[7] My eye's king - seat is the resting - place of Thy image
A place of prayer it is .O my sovereign ,without thee ,be not the place of Thine

[8] A pleasant sward is Thy cheek ,especially when in the spring of beauty ,
Hafiz ,sweet of speech ,became the bird ,song - singing ,' of Thine ,

[1] Veilchen brennet der Neid ob deinen Locken, Rosenschleier zerreißt dein holdes Lächeln.

[2] Süße Rose verbrenn' die Nachtigall nicht, Welche Nächte hindurch für dich nur betet.

[3] Ich, dem ehmals der Engel Hauch zur Last ward, Trage nun das Gerede deinetwegen. Deine Huld ist mein Loos, dein Staub mein Eden, Meine Ruh' dein Gebet, mein Seyn die Wangen.

[4] Einen Schatz in dem Aermel tragen Bettler Deine Bettler gelangen schnell zur Herrschaft.

[5] Zwar vereinen sich nicht der Wein, die Kutte, Doch vereine ich beide dir zu Liebe.

[6] Wein und Liebegekos entflieh'n zur Stunde, Wo mein Haupt voll Begier zu deinem Staub wird.

[7] Freund! gebrauche das Aug' als Erker; Laß es niemals allein, es ist ein Betort.

[8] Wahrlich! schön ist der Wangen Flur, besonders Wenn Hafis der geliebte Sänger bleibt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.39-32.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.39

German Translation

[1] زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامی

[2] روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی

[3] روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی

[4] مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی

[5] گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی

[6] یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی

[7] آن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامی

[8] حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی

[1] O Saki of that pure wine of love for God whereby matured becometh every immature one ,
Although it is the month of Ramazan so that I may escape - from this immatureness and to matureness ,attain bring a great cup .

[2] Passed days ,since the hand of me miserable clasped not ,
The leg of one box - tree of stature the arm of one silver of limb .

[3] O heart though the fast of Ramazan be the dear guest ,
Regard its society a gift ; its going a favour .

[4] Now in the Ramazan to the cloister - door fleeth not the wise bird ,
For ,at every assembly of exhortation ,is placed a snare .

[5] No complaint ,do I make of the zahids ,ill of nature .The way is this
That ,when a bright morning dawneth ,in its pursuit falleth a dark evening .

[6] When ,to the spectacle of the sward ,my Friend movetb ,
O footman of the breeze from me to him ,convey a message .

[7] A companion ,who night and day drinketh pure wine ,where
Is it that he maketh recollection of a dreg - drinker

[8] O Hafiz if the justice of the heart ,thee the Asaf of the age give not ,
With difficulty ,thou bringest to hand thy desire through a great selfishness .

[1] Wir sind zwar in der Fasten, Doch gieb mir nur ein Glas, Von jenem Wein der Liebe, Der Rohes kocht.

[2] Viel Tage schon verflossen, Seit daß ich nicht Ergriff des Buchses Schenkel, Der Schönen Wuchs.

[3] Mein Herz! es ist die Fasten, Ein hoher Gast, Wohl, wenn sie bleibt, doch besser, Wenn sie sich hebt.

[4] Ein schlauer Vogel fliegt nicht Zur Kloster-Thür', Die Prediger sie stellen Jetzt Netze auf.

[5] Ich klag' nicht über Klausner, So ist's ihr Brauch, Denn auf den Morgen folget Der Abend auch.

[6] Geht, um die Flur zu sehen, Hinaus mein Freund, So bring' ihm von mir Kunde, O Morgenwind!

[7] Sag' ihm, ein Mensch, der trinket Bei Tag und Nacht, Kann er sich wohl erinnern Auf Andrer Gram?

[8] Hafis! wenn dir der Richter Nicht Recht erweis't, So kömmst mit deinem Dünkel Du schwer zum Ziel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.11-10.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.11

German Translation

[1] پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد
وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد

[2] از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر
ای دیده نگه کن که به دام که درافتاد

[3] دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

[4] از رهگذر خاک سر کوی شما بود
هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد

[5] مژگان تو تا تیغ جهان گیر برآورد
بس کشته دل زنده که بر یک دگر افتاد

[6] بس تجربه کردیم در این دیر مکافات
با دردکشان هر که درافتاد برافتاد

[7] گر جان بدهد سنگ سیه لعل نگردد
با طینت اصلی چه کند بدگهر افتاد

[8] حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود
بس طرفه حریفیست کش اکنون به سر افتاد

[1] Elderly of head ,into my head youthful love ,hath fallen
And that mystery of love that ,in the heart ,I concealed ,out hath fallen .

[2] From vision's path ,the bird of my heart went soaring
O eye of my heart behold into whose snare ,it the bird of the heart hath fallen .

[3] O sorrow that ,for that musky deer ,dark of eye ,
Like the musk - pod ,much heart's blood ,into my liver ,hath fallen .

[4] From the thoroughfare of the gracious dust of the head of your street ,is
Every musk - pod that ,in the hand of the morning - breeze ,hath fallen .

[5] Since thy eye - lashes drew forth the sword ,world - seizing ,
Many a slain one ,heart - alive the true lover it is that ,on each other ,hath fallen .

[6] In this house of retribution the upspringing of the world
With the dreg - drunkards holy men whoever in strife fell ,out in wretchedness hath fallen .

[7] If the valueless black stone give its own life ,it becometh not the valuable ruby :
What may it do With its original ill nature ,it ,the state of ill - nature hath befallen .

[8] Hafiz whose happy hand hath the tress of idols ,
Into his head ,a very powerful rival is it the tress that hath fallen .

[9] Lament that notwithstanding discernment ,that bird ,speech - weighing ,
Its path ,thought attacked and ,into the snare of danger ,it the bird hath fallen .

[1] Die Liebe eines Jünglings ist In meinen greisen Kopf gefallen, Das Heimliche, was ich verbarg, Ist zu der Thür hinausgefallen.

[2] Der Vogel meines Herzens ist Geflogen auf den Weg der Liebe, O habe darauf Acht, mein Aug', In wessen Netz er denn gefallen.

[3] Ob der Gaselle, weh! o weh! Der Moschus haucht aus schwarzen Augen, Ist vieles Blut hinab in's Herz, Wie in die Moschushaut gefallen.

[4] Als an dem Staube eurer Thür, Der Morgenwind vorbeigegangen, Ist jeder Duft, den er besitzt, In seines Odems Hand gefallen.

[5] Seit das erobrungsreiche Schwert Die Wimpern aufgehoben haben, Sind todten Herzens, Lebende Zusammen auf den Platz gefallen. Von wem ward dieser Wind ernähr't, Daß in den Schenken alle Trunk'nen, Sobald sein Edensodem weht, Wie sinnenlos zusammenfallen.

[6] Ich habe vom Vergeltungsrecht Auf dieser Erde viel erfahren, Wer Hefetrinkern Böses that, Ist in ein böses Loos gefallen. Zuletzt wird euch ein Herzensgram, Ein Herzensweh euch übermannen, Von dieser Gluth, die Herzen brennt, Die feucht und trocken ausgefallen. O weh! mit dieser Schlauigkeit Ist dieser wortgelehrte Vogel In leere Zweifel und Verdacht, Und endlich gar in's Netz gefallen.

[7] Der schwarze Stein wird kein Rubin, Und opfert er auch selbst die Seele, Er ist in niedrige Natur Von seinem Ursprung hergefallen.

[8] Hafis, der sonst das Handpferd ritt, Von aller schönen Lockenspitzen, Ist doch ein wunderlicher Tropf, Er ist vom Gaul auf's Haupt gefallen.